burzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, burzyćrzę, burzyćrzy, burzyćrzony {{/stl 8}}– zburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować rozpadanie się czegoś wybudowanego; rozwalać, rujnować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
burzyć się — I – zburzyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać stan równowagi, ładu na stan przeciwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ocean burzył się niebezpiecznie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyć — Coś burzy komuś, w kimś krew zob. krew 3 … Słownik frazeologiczny
burzyć się — Krew w kimś się burzy zob. krew 18. Żółć się w kimś burzy zob. żółć 2 … Słownik frazeologiczny
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
бурить — бросать, валять, разрушать , укр. бурити возмущать, подстрекать; кипеть (о крови) , польск. burzyc волновать, вносить беспокойство . Несмотря на различие знач., связь с созвучными словами чеш. bouřiti бушевать , польск. burzyc się возмущаться… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
wichrzyć — ndk VIb, wichrzyćrzę, wichrzyćrzysz, wichrz, wichrzyćrzył, wichrzyćrzony 1. «burzyć, targać, mierzwić coś» Wichrzyć sobie czuprynę. 2. «namawiać do buntu, agitować przeciwko komuś lub czemuś, podżegać do czegoś; buntować, podburzać» Wichrzyć… … Słownik języka polskiego
kipieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIb, kipiećpi, kipiećpiał {{/stl 8}}– wykipieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o płynach: wrząc, bulgotać, burzyć się, rozpryskiwać się, powiększać swoją objętość, podnosić swój poziom w naczyniu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzului — BURZULUÍ, burzuluiesc, vb. IV. refl. 1. A se mânia brusc; a se răsti (la cineva); a se bursuca. ♦ fig. (Despre vreme) A se schimba în rău. ♦ refl. şi tranz. fact. (înv.) A (se) răscula, a (se) răzvrăti. 2. (Despre păr) A se zbârli. ♢ expr. (tranz … Dicționar Român
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
